Эх орны минь нийслэл Улаанбаатар хот Зураг түүх үгүйлнэ ээ гэж

            Миний хот

Гүн цэнхэр тэнгэрт нь мэргэдийн дүр одод болгон түгсэн
Гүйгүүл холын газраас онгодын хүлэг үүрсээр ирдэг
Хөх толботой бурхад хойморт нь чуулсан миний их хотын
Дөрөөн чимээтэй хааяанд нь эр унага босоо төрдөг
Миний хот
Хийморийн даллагатай хот
Тэр хотноо үлэмжийн чанарыг зөөлөн аялсан санааширлын цагаан салхитай
Тэр хотноо үргэлжийн мөнхөд үүлс саамшиссан найргийн цэнхэр бороотой
Тэр хотноо үлгэрийн гоо дагинийг болзоонд хүлээсэн хайрын гэгээн дуутай
Тэр хотноо үүрийн цайвар гэгээгээр хөх чоносын улиатай
Миний хот хийморийн сахиустай хот
Миний сэтгэлийн энэ хот онгодын салхитай хот